1 stycznia 2009 r. weszły w życie dwa rozporządzenia ministra infrastruktury określające, jakie warunki techniczne powinny spełniać budynki i ich usytuowanie. Wprowadzone na ich podstawie zmiany związane są z wdrożeniem do prawa polskiego dyrektywy 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (DzUrz UE polskie wydanie specjalne rozdział 12, tom 2, str. 168).
W preambule dyrektywy 2002/91/WE zostały wymienione priorytety unijnej polityki, które były źródłem jej wydania. Należą do nich: ochrona środowiska naturalnego, ostrożne i racjonalne wykorzystywanie zasobów naturalnych, dążenie do zwiększenia energetycznej efektywności i dobre zarządzanie popytem na energię. Priorytety te zostały ustalone na skutek przeprowadzonych w ramach Wspólnoty Europejskiej badań, z których wynikało, że 40 proc. zużycia energii wiąże się z użytkowaniem budynków mieszkalnych i usługowych.
Wobec tego podstawowym celem dyrektywy 2002/91/WE jest doprowadzenie do dostosowania powstających budynków do norm poprawy charakterystyki energetycznej budynków opracowywanych regionalnie i uzależnionych od panujących na danym obszarze warunków klimatycznych. Sposobem do osiągnięcia tego celu jest ustalenie wymagań m.in. w zakresie charakterystyki energetycznej nowych budynków, certyfikacji energetycznej budynków, regularnej kontroli kotłów i klimatyzacji w budynkach oraz oceny instalacji grzewczych, w których kotły są starsze niż 15 lat.
za: Rzeczpospolita.pl
